حوادث غرق شدگی

فرد را از آب خارج کنید

فردی که در اعماق آب غرق می شود می تواند به راحتی شما را به اعماق بکشاند. این امر حتی اگر کودک کوچک باشد نیز صدق می کند.

• سعی کنید چیزی را پیدا کنید که فرد بتواند آن را بیرون بیاندازد، مانند شناور نجات یا پارو.
• اگر می‌خواهید به سمت فردی که به کمک نیاز دارد شنا کنید، می‌توانید جسمی را با خود بیاورید که می‌تواند شناور باشد و بین خود و آن شخص قرار داشته باشید.
• اگر فرد بی جان به نظر می رسد و نفس نمی کشد، می توانید با روش دهان به دهان از قبل در آب شروع کنید. با فشار دادن بینی فرد و دمیدن در دهان، چند نفس بکشید.
• معمولاً راحت‌ترین کار شنا کردن به پشت به سمت خشکی است، زیرا می‌توانید سر فرد را بالای سطح آب نگه دارید.

فرد را معاینه کنید

فرد را روی پشت خود قرار دهید. اگر دیدید چیزی در دهان فرد گیر کرده است، می توانید سر او را به پهلو بچرخانید و با انگشتان خود آن را بردارید. با انجام کارهای زیر به مدت چند ثانیه بررسی کنید که آیا فرد نفس می کشد و نشانه های حیات از خود نشان می دهد:

• مراقب حرکت سینه و شکم باشید.
• با قرار دادن گوش خود در مقابل دهان و بینی فرد، گوش کنید و احساس کنید که آیا هوا از طریق دهان و بینی به داخل و خارج جریان دارد یا خیر.
• بررسی کنید که آیا فرد به حمله واکنش نشان می دهد، قورت می دهد یا حرکت می کند.

اگر فرد بی جان به نظر برسد

اگر فرد تنفس غیرطبیعی یا تنفسی ندارد، پوست خاکستری مایل به رنگ پریده و در بدن سنگین و لنگی دارد، بلافاصله با احیای قلبی ریوی شروع کنید. تا رسیدن پرسنل آمبولانس باید احیای قلبی ریوی را ادامه دهید.

اگر فرد نفس می کشد و قلبش می تپد

• فرد را در موقعیت کناری ثابت قرار دهید.
• سعی کنید فرد را آرام کنید. برای مثال، اگر کودک است، می توانید به آرامی روی گونه یا پشت او نوازش کنید تا آرام شود.
• فردی که نزدیک به غرق شدن بوده است اغلب به سرعت خنک می شود. سعی کنید فرد را خشک نگه دارید و با حوله یا لباس خشک از سرد شدن او محافظت کنید.
• تا رسیدن آمبولانس در کنار فرد بمانید.

بسته به میزان آسیب جدی فرد در ارتباط با تصادف، ممکن است نیاز به مراقبت در بیمارستان داشته باشد. در آنجا می توان تنفس، نبض و قلب را از نزدیک زیر نظر گرفت.

هنگامی که شروع به وارد شدن آب به بینی و دهان می کنید، اغلب ابتدا باعث ایجاد گرفتگی در مجاری تنفسی می شود. با رفع گرفتگی، آب شروع به جاری شدن به داخل ریه ها می کند.

در ریه ها است که خون اکسیژن را می گیرد و سپس آن را به بقیه بدن منتقل می کند. اگر آب در ریه ها وجود داشته باشد یا گرفتگی نای به این معنی است که خون اکسیژن کافی دریافت نمی کند، کمبود اکسیژن در بدن وجود خواهد داشت. خیلی سریع می رود و در عرض چند دقیقه بیهوش می شوید. بعد از چند دقیقه دیگر ضربان قلب کندتر می شود و حتی ممکن است از تپش باز بماند.

کمبود اکسیژن می تواند منجر به آسیب مغزی شود. آسیب های دیگری که ممکن است پس از غرق شدن رخ دهد، اختلال در ریتم قلب،  ذات الریه  و آسیب به کلیه ها است. بسیاری از اعضای بدن پس از غرق شدن می توانند بهبود یابند، اما آسیب به مغز می تواند دائمی شود.