درد لگن در دوران بارداری

ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنید:

• درد ساینده و کوبنده در قسمت پایین کمر
• درد روی باسن، گاهی اوقات درد از این طرف به سمت دیگر حرکت می کند.
• درد بالای استخوان شرمگاهی
• دردی که تا کشاله ران یا پشت ران ها منتشر می شود.
• قفل شدن ناگهانی یک پا که می تواند راه رفتن را دشوار کند
• بلند کردن اشیا، خم و راست شدن دشوار است

معمولا درد در صبح خفیف تر است در طول روز شدت می یابد می شود و در شب به بیشترین میزان حد خود می رسد،به خصوص اگر در طول روز فعال بوده باشید.

اگر درد شدیدی دارید. یک ماما یا فیزیوتراپیست می تواند به چندین روش به شما کمک کند:

• می توانید یک کمربند لگنی نرم تهیه کنید تا به شما کمک کند مسافت های طولانی تری را بدون درد زیاد پیاده روی کنید.
• طب سوزنی می تواند تسکین خوبی برای درد ایجاد کند، به خصوص در ترکیب با ورزش های تثبیت کننده.
• ماما می تواند شما را به فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر ارجاع دهد. آنها می توانند در مورد درد لگن و کارهایی که می توانید برای تقویت وضعیت بدن خود انجام دهید، اطلاعات بیشتری به شما بدهند.

داروهای مسکن اثر کمی دارند

در دوران بارداری یا شیردهی همیشه باید مراقب مصرف داروها باشید. داروهای مسکن معمولاً به درد لگن کمک نمی کنند. اگر همچنان به مسکن نیاز دارید، از داروهای حاوی پاراستامول مانند آلودون یا پانودیل استفاده کنید.

زمانی که باردار هستید، تحرک در مفاصل بدن به خصوص در مفاصل لگن افزایش می یابد. این به دلیل هورمونی به نام ریلاکسین است. رلاکسین در سه ماهه اول بارداری شروع به دفع در بدن می کند و در طول بارداری دفع می شود. این هورمون باعث تحرک بیشتر لگن می شود و می تواند در حین زایمان کمک کند تا کودک بتواند از لگن عبور کند و از طریق واژن به دنیا بیاید.

همه زنان باردار ممکن است دچار درد لگن شوند، چه تناسب اندام داشته باشند چه ورزش نکرده باشند، چه برای اولین بار باردار شده باشند یا دوباره باردار شده باشند.

این گونه دردها معمولاً خیلی زود پس از تولد نوزاد از بین می رود.اکثرزنان باردار پس از حدود سه ماه از زایمان کاملا بهبود می یابند.اما تعداد کمی از آنها نیز ممکن است تا چندین سال پس از زایمان با برخی فعالیت ها و حرکات مشکل داشته باشند.