عفونت در کودکان

در دوران بارداری، زمانی که کودک در رحم است، آنتی بادی دریافت می کند. آنتی بادی ها در درجه اول از عفونت هایی که زن باردار داشته است محافظت می کند. شیر مادر همچنین حاوی آنتی بادی هایی است که می توانند در برابر عفونت ها محافظت کنند. پس از شش ماه، آنتی بادی های معده کودک شروع به ناپدید شدن می کنند. سپس شروع به ابتلای بیشتر به عفونت‌ها، به‌ویژه در مجاری تنفسی، شایع است.

با قرار گرفتن در معرض عفونت ها، سیستم ایمنی بدن کودک تقویت می شود. هر چه کودک بزرگتر می شود، معمولاً  کمتر دچار عفونت می شود. عفونت ها معمولاً خفیف هستند و در خانه قابل درمان هستند. بهبودی هر عفونت به طور متوسط ​​یک تا دو هفته طول می کشد.

وقتی بیرون هوا سرد است، بیشتر مردم بیشتر از حد معمول در داخل خانه هستند به این دلیل عفونت ها راحت تر پخش می شوند. بنابراین تعداد عفونت های تنفسی در زمستان افزایش می یابد. مثلا سرماخوردگی و سرفه.

 شش تا هشت بار عفونت در سال شایع است

در طول چهار سال اول، کودکان به طور متوسط ​​شش تا هشت بار در سال دچار عفونت می شوند. اغلب کودک دچار سرماخوردگی ، سرفه ، گلودرد یا التهاب گوش می شود .معمولاً کودکان مبتلا به عفونت های معده بیماری شان همراه با استفراغ و اسهال می شود.

برخی از کودکان بیشتر بیمار می شوند. این تقریبا هرگز به این معنی نیست که مشکل جدی در سیستم ایمنی کودک وجود دارد. استعداد ابتلا به عفونت معمولاً با گذشت سالها از بین می رود. تعداد عفونت هایی که یک فرد در طول زندگی خود دریافت می کند به موارد مختلفی بستگی دارد. اینها تا حدی عواملی هستند که نمی توانند تحت تأثیر قرار گیرند، مانند وراثت، و تا حدی چیزهایی هستند که می توانند تحت تأثیر قرار گیرند، مانند اینکه چگونه فرد از خود مراقبت می کند.

عفونت ها به طرق مختلف مسری هستند. در اینجا می توانید در مورد نحوه انتشار ویروس ها و باکتری ها بخوانید.

عفونت تماسی – از طریق تماس مستقیم منتقل می شود

عفونت از طریق تماس مستقیم بین افراد به عنوان مثال با گرفتن دست یکدیگر منتقل می شود که به آن عفونت تماسی می گویند. اغلب ویروس های سرماخوردگی از این طریق  پخش می شوند. کودکان همچنین در صورت دست زدن به چیزهایی که فرد بیمار لمس کرده ، مانند حوله، دستمال، عروسک و اسباب بازی ها نیز ممکن است مریض شود.

عفونت قطره ای – از طریق هوا پخش می شود

هنگام عطسه یا سرفه، قطرات در هوا جمع می شوند که حاوی عوامل عفونی هستند. کسانی که نزدیک فرد بیمار هستند آلوده می شوند. به این نوع انتقال عفونت قطرات می گویند. هنگامی که قطرات بر روی سطوح یا اشیاء می ریزند، عوامل عفونی می توانند از آنجا به عنوان عفونت تماسی، معمولاً از طریق دست، منتقل شوند. به آن عفونت قطره ای و تماسی می گویند. اغلب اوقات بیماری های معده  و عفونت های تنفسی گسترش می یابند.

جلوگیری از بیماری های ویروسی کاری سخت و تقریبا غیر ممکن است مخصوصا در کودکان. کودکان عفونت‌های ویروسی را از پیش‌دبستانی یا مدرسه به خانه می آورند.

اگر خواهر و برادر تازه متولد شده یا افراد دیگری با سیستم ایمنی ضعیف در خانه وجود داشته باشند، ممکن است به شدت تحت تأثیر عفونت قرار گیرند. تنها راه حل و شاید بهترین راه حل شستن مرتب دست هاست.

یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از انتشار عفونت، شستن مرتب دست‌ها است. به شستن دست های خود  قبل از غذا خوردن و بعد از استفاده از توالت عادت کنید. همچنین خوب است موارد زیر را نیز در نظر داشته باشید:

• سرفه کردن زیر بغل را به کودک آموزش دهید. با انجام همین کار، الگوی خوبی باشید.
• از دستمال یکبار مصرف استفاده کنید.
• هنگامی که کودک بهبود یافت، چیزهایی مانند پستانک، عروسک و اسباب بازی ها را بشویید.

سیگار خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد

کودکانی که در خانه در معرض دود سیگار هستند، نسبت به کودکانی که در خانه‌های بدون سیگار بزرگ می‌شوند، بیشتر به عفونت‌های تنفسی مبتلا می‌شوند. حتی اگر شما به عنوان یک بزرگسال زیر پنکه یا بیرون از منزل سیگار می کشید، کودک می تواند مواد مضر مانند دودی که به لباس چسبیده است را استنشاق کند.

بیماری های عفونی شامل بیماری هایی هستند که توسط عوامل عفونی مانند باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها، حیوانات تک سلولی و کرم ها ایجاد می شوند.

ویروس ها و باکتری ها شایع ترین هستند

عفونت های دستگاه تنفسی شایع ترین عفونت در کودکان است. اکثریت قریب به اتفاق توسط ویروس هایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا ایجاد می شود.

گاهی اوقات کودکان ممکن است ابتدا به عفونت ویروسی و سپس عفونت باکتریایی مبتلا شوند. مثلا اول سرماخوردگی و بعد عفونت گوش. برخی از عفونت ها از ابتدا توسط باکتری ایجاد می شوند، مانند گلودرد استرپتوکوک ناشی از استرپتوکوک.

عفونتی که توسط ارگانیسم های تک سلولی، کرم ها، شپش ها یا سایر انگل ها ایجاد می شود، هجوم نامیده می شود، اساساً دو آلودگی در کودکان شایع است، کرم نواری  و شپش سر . آنها فقط از طریق تماس مستقیم با افراد یا اشیایی که افراد بیمار با آنها در تماس بوده اند منتقل می شوند.

گاهی اوقات نیاز به آنتی بیوتیک است

فقط عفونت های باکتریایی را می توان با آنتی بیوتیک درمان کرد. به این دلیل است که آنتی بیوتیک ها روی ویروس ها تأثیری ندارند.

همه عفونت های باکتریایی نیاز به آنتی بیوتیک ندارند و نباید با آنتی بیوتیک درمان شوند. اگر آنها خفیف باشند، می توانند با کمک سیستم ایمنی بدن خود به خود بهبود پیدا کنند.