رشد کودک در سنین 6تا12 ماه

در سال اول زندگی، کودک سریعتر از هر زمان دیگری در زندگی خود رشد می کند.

رشد در دوره‌های مختلف با سرعت‌های متفاوتی پیش می‌رود و می‌تواند از کودکی به کودک دیگر، حتی بین خواهر و برادر، بسیار متفاوت باشد.

شرایط و رویدادهای فردی وجود دارد که می تواند بر چگونگی رشد کودک چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت تأثیر بگذارد. مثلاً اگر کودک نارس به دنیا آمده باشد ، ناتوانی داشته باشد یا در حال تجربه یک تغییر اساسی در زندگی باشد.

شما باید در رشد کودک فعال باشید

کودک کاملاً به بزرگسالان وابسته است. شما و سایر افرادی که به کودک نزدیک هستند،

کودک زمانی احساس امنیت می‌کند که بزرگسالان به آن‌ها اهمیت می‌دهند و درک می‌کنند که به چه چیزی نیاز دارند. از جمله چیزهای دیگر، این است که او باید غذا بخورد، بخوابد، به شما نزدیک باشد و معاشرت کند و دنیا را با شما کشف کند.

کودک اغلب سعی می کند مشکلاتی را حل کند، مانند اینکه چگونه به یک اسباب بازی که در فاصله ای دورتر است برسد. کودک با دست و دهان می‌آموزد که چه چیزهایی  نرم یا سخت، سرد یا گرم، خیس یا خشک هستند. با مشارکت و گفتن آنچه کودک می بیند، انجام می دهد و تجربه می کند، کودک را تشویق به ادامه یادگیری می کنید.

بسیار رایج است که کودکان در مورد چیزهایی که نمی دانند کمی خجالتی یا نگران باشند. کودکان همچنین می توانند برای عادت کردن به چیزهای جدید وقت بگذارند.

در مقطعی از سنین کودکان معمولاً حس کنجکاوی در مورد دنیای بیرون کمی کاهش می یابد. کودک بیشتر وابسته می شود و به دنبال صمیمیت بیشتر با شما و سایر بزرگسالانی که به آنها نزدیک است. معمولاً کودکان از ناشناخته ها ترس از خود نشان می دهند و وقتی افرادی را که نمی شناسند خیلی به شما نزدیک می شوند و شروع به گریه می کنند. کودکان همچنین می توانند از افرادی که زیاد ملاقات کرده اند خجالت داشته باشند. اینکه کودکان ترسو و خجالتی هستند معمولا موقتی است.

ترس به این موضوع مربوط می شود که او یاد می گیرد شما یکی از مهم ترین افرادی هستید که در صورت نیاز از او محافظت می کنید. همچنین آرام شدن و آرامش کودک توسط افرادی که کمتر آنها را می شناسد دشوارتر است. کودک باید بتواند با سرعت خود به افراد و موقعیت های مختلف نزدیک شود وهمچنین عادت کردن به چیزهای جدید ممکن است زمان ببرد.

امنیت و نزدیکی

برخی از کودکان با بی قراری بیشتری شروع به خوابیدن می کنند.این مشکل نیازمند زمان است تا کودک خودش را با روتین ها وقف دهد.  کودکان در این سن می توانند کمی وابسته باشند. ممکن است به این دلیل باشد که آنها می خواهند مطمئن شوند که شما آنجا هستید و ببینید آنها چه می کنند، تا جرات کشف و کاوش را داشته باشند. شما و دیگرانی که به کودک نزدیک هستید به عنوان یک سکوی امنیت مهم هستند که وقتی آنها محیط اطراف خود را پیدا می کنند به آن بازگردند.

در این سن، بسیاری از کودکان درک می کنند که چیزی می تواند وجود داشته باشد، حتی اگر قابل مشاهده نباشد. اگر در حال بازی هستید و یک اسباب بازی را زیر پتو پنهان کرده اید، کودک می تواند به خاطر بیاورد و نشان دهد که کجاست، شاید با بلند کردن پتو.

حالا کودک می تواند هدفمندتر به کاوش و جست و جو  بپردازد و گاهی اوقات خودش بنشیند و سعی کند مشکلات را حل کند. به عنوان مثال، می تواند در مورد یادگیری باز و بسته کردن یک در باشد.

کودک یاد می گیرد که بفهمد اشیا چگونه به هم مرتبط هستند. کودک می خواهد بزرگسالان یا خواهر و برادرها در بازی حضور داشته باشند. کودک با این که بتواند تمام حواس خود را در زندگی روزمره با کمک شما به کار گیرد، بهتر همه چیز را یاد می گیرد.

کودک می تواند کمدها و کشوها را باز کند تا ببیند چه چیزی در آنجا پنهان شده است. کودک با بررسی اشیا با دست و دهان خود می آموزد که کارها و ارتباط آنها با یکدیگر چگونه است. پرتاب کردن، ضربه زدن، مکیدن و گاز گرفتن اشیا نیز راهی برای بررسی است. تکرار اساس نحوه یادگیری کودک است.

حافظه کودک در 8تا10ماهگی

حافظه به خوبی رشد کرده است و کودک در طول روز انتظار چیزهای خاصی را دارد، مانند برنامه های معمول برای زمان غذا خوردن، تعویض پوشک و خواب.

در این سن، معمولاً کودکان این کار را انجام می دهند:

• با تکان دادن، پرتاب کردن و انداختن اشیا به روش های مختلف آنها را بررسی می کند.
• افراد خاص و اسباب بازی های خاصی را ترجیح می دهد.
• در نزدیکی غریبه ها کمی خجالتی یا مضطرب هستند.
• می توانند با بی قراری بیشتری بخوابند و با شروع به کاوش در محیط اطراف، بیشتر رویا ببینند.
• کارهای روزمره را دوست دارد.
• شروع به استفاده از چیزهایی می کند که در نظر گرفته شده است، مانند فشار دادن تلفن ها و کنترل از راه دور.

نکاتی در مورد کارهایی که می توانید انجام دهید

در اینجا چند نکته در مورد اینکه چه چیزی در این سن می تواند سرگرم کننده باشد آورده شده است:

• اجازه دهید کودک بررسی کند که چه چیزی شبیه و متفاوت است.
• بچه ها معمولاً دوست دارند آجرهایی را روی هم بچینند که بعداً می توانند آن ها را خراب کنند.
• برای کودک بسیار سرگرم کننده است که بتواند اتفاقاتی را خودش بسازد. این می تواند فشار دادن دکمه ها، زدن زنگ یا باز کردن در باشد. باعث می شود کودک به روش های جدید فکر کند.

در این سن، شما و فرزندتان می توانید چیزهای جالب تری را با هم کشف کنید. برای کودک لازم است که بفهمد جهان چگونه است. به اشتراک گذاشتن تجربیات برای کودک خوب است و بر نحوه رشد او در روابط با دیگران تأثیر می گذارد. کشف چیزها با هم به کودک کمک می کند تا بعداً چیزها را در قالب کلمات بیان کند و از زبان برای معاشرت استفاده کند.

کودکان قبل از اینکه بتوانند صحبت کنند، کلمات را می فهمند و می توانند آن را با مراجعه به خواهر یا برادر یا خرس عروسکی هنگام گفتن نام آن نشان دهند.

کودکان در این سن علاقه به کتاب‌های لمسی با تصاویر بزرگ و رنگارنگ از اشیایی دارند که می‌شناسند.

اگر کودک شروع به گفتن اولین کلمات خود کرد، می توانید با تکرار آنچه می گوید و نشان دادن شادی و غرور از کاری که می تواند انجام دهد، او را تشویق کنید که به این کار ادامه دهد.

با کودک صحبت کنید

برای کودک، این که به او بگویید و صحبت کنید و زمانی که سعی می کند با شما ارتباط برقرار کند به او پاسخ دهید، رشد و هیجان انگیز است. فرقی نمی کند که کودک هر چه می گویید را متوجه نشود. نکته مهم این است که کودک از اینکه شما در حال معاشرت هستید احساس خوبی پیدا کند. به عنوان مثال، می توانید در مورد آنچه کودک می بیند و تجربه می کند بگویید. آنچه کودک می گوید را تکرار کنید. به صداها، حرکات و نگاه های کودک پاسخ دهید. شما به نوبت تمرین می کنید و کودک تحریک می شود تا صداهای مختلف را تقلید کند.

در پایان این دوره، برای بسیاری از کودکان معمول است که این کار را انجام دهند:

• صدای مورد علاقه ای دارد که اغلب آن را تکرار می کند.
• شروع به گفتن اولین کلمات واقعی مانند “نگاه” می کند.
• نشان می دهد که بسیاری از کلمات را می فهمد.
• به آهنگ هایی که معمولاً با هم می خوانید پاسخ می دهد.
• پیگیر است و علاقه خود را به راحتی از دست نمی دهد.
• نارضایتی یا ناامیدی را با پرتاب کردن اشیا روی زمین یا قیافه نشان می دهد.
• از حرکات ساده برای بیان خود استفاده می کند، مانند تکان دادن سر برای نه گفتن.

نکاتی در مورد سرگرم کردن کودکان

در اینجا چند نکته در مورد اینکه چه چیزی در این سن می تواند سرگرم کننده باشد آورده شده است:

• به تصاویر یک کتاب اشاره کنید و به آن‌ها بگویید چیزها چه نامیده می‌شوند و شاید چگونه صدا می‌کنند. اجازه دهید کودک با  حرکات بدن، با اشاره یا فقط نگاه کردن، با تصاویر صحبت کند.
• با هم به چیزها نگاه کنید و آنچه را که کودک می بیند با کلمات بیان کنید.
• به نوزادتان بگویید در طول روز چه کار می کنید و چه کاری باید انجام دهید: «حالا که غذا را تمام کردی، ما می رویم و پوشک را عوض می کنیم».

در این سن، کودکان می توانند نگاه خود را با اشاره شخص دیگری دنبال کنند. کودک شروع به استفاده از حرکات برای برقراری ارتباط می کند، مانند نشان دادن و اشاره کردن. برخی از کودکان در سن 8 ماهگی اشاره کردن را باد می گیرند، برخی دیگر تا سن 16 ماهگی. پس از 1 سالگی، اغلب اوقات کودک به طور همزمان اشاره می کند و صدا تولید می کند. سپس کودک با اشاره و صدا به چیزی علاقه نشان می دهد.

نشان دهید که منظور کودک را درک کرده اید

کودک از صدا همراه با حرکات و چهره استفاده می کند تا دیگران منظورش را  بفهمند. او ممکن است به چیزهایی که می خواهد اشاره کند، علاقه مند به نظر برسد یا سر تکان دهد. درک منظور کودک همیشه آسان نیست. وقتی نشان می‌دهید که می‌دانید کودک چه می‌خواهد بگوید و آن را در قالب کلمات بیان می‌کنید، به کودک یاد می‌دهید که خودش آن را بیان کند. بسیاری از اتفاقات روزانه به کودک اجازه می دهد تا برقراری ارتباط را تمرین کند، برای مثال زمانی که غذای بیشتری در بشقاب می خواهد یا نیاز به تعویض پوشک دارد.

کودک شروع به درک این موضوع می کند که تصاویر چیزی واقعی را نشان می دهند. وقتی کودک به عکسی با یک سگ اشاره می کند، کودک می گوید که می داند که این تصویر نشان دهنده یک سگ واقعی است. بچه ها اغلب قبل از اینکه کارتون را بفهمند، عکس ها را می فهمند.

هنگام خواندن یا گفتن چیزی، کودک ممکن است برای مدت کوتاهی صبور باشد. به کارهایی که کودک انجام می دهد و اینکه چقدر علاقه مند به نظر می رسد توجه کنید. می توانید سعی کنید طول داستان را با آنچه برای کودک مناسب به نظر می رسد تنظیم کنید.

در این سن، بسیاری از کودکان این کار را انجام می دهند:

• می تواند شروع به اشاره به اشیاء ساده مانند لامپ یا ساعت کند.
• سعی در تقلید کلمات
• از دستورات ساده مانند برداشتن چیزی، دست زدن به چیزی، در آغوش گرفتن یا بوسیدن چیزی یا دست دادن پیروی می کند.
• نه می گوید، و معنی آن را می داند. اغلب با تکان دادن سر، نه را تقویت می کند.